Αυτό που συμβαίνει στο «Το Κάτω Παρτάλι», προφανώς, δεν έχει καμία σχέση με τη ζωή ή τους πραγματικούς χαρακτήρες υποστηρίζει η Μένη Κωνσταντινίδου.
Για τον ρόλο της στο πετυχημένο σήριαλ «Το Κάτω Παρτάλι» και την
«ιδιαίτερη» σχέση που έχει
σε αυτό με τον Μανώλη ή αλλιώς Μίνωα Θεοχάρη, μίλησε στο Thema people η ανερχόμενη ηθοποιός.
Αναφέρεται επίσης σε ανθρώπους που την βοήθησαν, τον καλλιτεχνικό χώρο αλλά και το πόσο δύσκολο ήταν για εκείνη να προσαρμοστεί στην Ελλάδα όταν μετακόμισε εδώ από τη Μελβούρνη όπου γεννήθηκε.
Ακολουθεί ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα της συνέντευξης:
Στο «Κάτω Παρτάλι» υποδύεσαι την αρραβωνιαστικιά του Μανώλη, ρόλο τον οποίο ερμηνεύει ο Μίνως Θεοχάρης. Στην πραγματική ζωή θα μπορούσες να αρραβωνιαστείς έναν άνδρα με τις ιδιαιτερότητες του συγκεκριμένου χαρακτήρα;
Όχι, δεν θα μπορούσα να αρραβωνιαστώ έναν ομοφυλόφιλο γιατί είμαι στρέιτ. Το τι συμβαίνει στο σίριαλ, προφανώς, δεν έχει καμία σχέση με τη ζωή ή τους πραγματικούς μας χαρακτήρες. Το μόνο βέβαιο είναι ότι η συνεργασία μας με τον Μίνωα είναι εξαιρετική και πιστεύω ότι πρόκειται για έναν ολοκληρωμένο ηθοποιό και επαγγελματία.
Γεννήθηκες στη Μελβούρνη και σε ηλικία 8 ετών ήρθες στην Ελλάδα. Πόσο δύσκολη ήταν για σένα η μετανάστευση;
Δυσκολεύτηκα πολύ να προσαρμοστώ διότι άλλαξαν ξαφνικά τα πάντα για μένα. Ήμουν σε μια τρυφερή ηλικία στην οποία όλα φαίνονται βουνό. Το σπίτι μου, το σχολείο, οι φίλοι, όλα στην Ελλάδα ήταν διαφορετικά. Από το ότι έμενα σε μονοκατοικία και ήρθα σε διαμέρισμα μέχρι το ότι ήμουν σε ένα σχολείο με 10 παιδιά στην τάξη, όπου καθόμασταν κυκλικά πάνω σε μια μοκέτα με τη δασκάλα, και βρέθηκα σε μια αίθουσα με μωσαϊκό με άλλα 30 παιδιά. Όλα αυτά λειτούργησαν περίεργα. Νομίζω ότι ήταν τραυματική εμπειρία.
Δεν είναι όμως παράξενο που ένα εσωστρεφές άτομο επιλέγει να γίνει ηθοποιός;
Το παράξενο είναι ότι είμαι εσωστρεφής στη ζωή μου, αλλά πάνω στη σκηνή μπορώ να μοιραστώ τα πάντα. Εκεί χάνεται η ντροπή μου. Όταν κατεβαίνω από τη σκηνή, κλείνομαι σαν το στρείδι.
Ακούγεται ότι πολλοί ηθοποιοί έχουν κάποιας μορφής κατάθλιψη. Ισχύει κάτι τέτοιο για σένα;
Συνήθως οι κωμικοί είναι λίγο καταθλιπτικοί στη ζωή τους, αλλά αυτό είναι που τους ισορροπεί. Και εγώ περνάω φάσεις θλίψης. Τις δέχομαι και δεν τις καταπολεμώ. Όταν είμαι σε τέτοια διάθεση, αφήνω τη θλίψη να με πάει εκεί που θέλει. Δεν της αντιστέκομαι, την αφήνω να κάνει παιχνίδι.
http://www.freegossip.gr/index.php/site/article/104468/menh-kwnstantinidoy-den-tha-arrabwniazomoyn-omofylofilo-giati-eimai-streit
σε αυτό με τον Μανώλη ή αλλιώς Μίνωα Θεοχάρη, μίλησε στο Thema people η ανερχόμενη ηθοποιός.
Αναφέρεται επίσης σε ανθρώπους που την βοήθησαν, τον καλλιτεχνικό χώρο αλλά και το πόσο δύσκολο ήταν για εκείνη να προσαρμοστεί στην Ελλάδα όταν μετακόμισε εδώ από τη Μελβούρνη όπου γεννήθηκε.
Ακολουθεί ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα της συνέντευξης:
Στο «Κάτω Παρτάλι» υποδύεσαι την αρραβωνιαστικιά του Μανώλη, ρόλο τον οποίο ερμηνεύει ο Μίνως Θεοχάρης. Στην πραγματική ζωή θα μπορούσες να αρραβωνιαστείς έναν άνδρα με τις ιδιαιτερότητες του συγκεκριμένου χαρακτήρα;
Όχι, δεν θα μπορούσα να αρραβωνιαστώ έναν ομοφυλόφιλο γιατί είμαι στρέιτ. Το τι συμβαίνει στο σίριαλ, προφανώς, δεν έχει καμία σχέση με τη ζωή ή τους πραγματικούς μας χαρακτήρες. Το μόνο βέβαιο είναι ότι η συνεργασία μας με τον Μίνωα είναι εξαιρετική και πιστεύω ότι πρόκειται για έναν ολοκληρωμένο ηθοποιό και επαγγελματία.
Γεννήθηκες στη Μελβούρνη και σε ηλικία 8 ετών ήρθες στην Ελλάδα. Πόσο δύσκολη ήταν για σένα η μετανάστευση;
Δυσκολεύτηκα πολύ να προσαρμοστώ διότι άλλαξαν ξαφνικά τα πάντα για μένα. Ήμουν σε μια τρυφερή ηλικία στην οποία όλα φαίνονται βουνό. Το σπίτι μου, το σχολείο, οι φίλοι, όλα στην Ελλάδα ήταν διαφορετικά. Από το ότι έμενα σε μονοκατοικία και ήρθα σε διαμέρισμα μέχρι το ότι ήμουν σε ένα σχολείο με 10 παιδιά στην τάξη, όπου καθόμασταν κυκλικά πάνω σε μια μοκέτα με τη δασκάλα, και βρέθηκα σε μια αίθουσα με μωσαϊκό με άλλα 30 παιδιά. Όλα αυτά λειτούργησαν περίεργα. Νομίζω ότι ήταν τραυματική εμπειρία.
Δεν είναι όμως παράξενο που ένα εσωστρεφές άτομο επιλέγει να γίνει ηθοποιός;
Το παράξενο είναι ότι είμαι εσωστρεφής στη ζωή μου, αλλά πάνω στη σκηνή μπορώ να μοιραστώ τα πάντα. Εκεί χάνεται η ντροπή μου. Όταν κατεβαίνω από τη σκηνή, κλείνομαι σαν το στρείδι.
Ακούγεται ότι πολλοί ηθοποιοί έχουν κάποιας μορφής κατάθλιψη. Ισχύει κάτι τέτοιο για σένα;
Συνήθως οι κωμικοί είναι λίγο καταθλιπτικοί στη ζωή τους, αλλά αυτό είναι που τους ισορροπεί. Και εγώ περνάω φάσεις θλίψης. Τις δέχομαι και δεν τις καταπολεμώ. Όταν είμαι σε τέτοια διάθεση, αφήνω τη θλίψη να με πάει εκεί που θέλει. Δεν της αντιστέκομαι, την αφήνω να κάνει παιχνίδι.
http://www.freegossip.gr/index.php/site/article/104468/menh-kwnstantinidoy-den-tha-arrabwniazomoyn-omofylofilo-giati-eimai-streit
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου